خداوندا
آرامشی عطا فرما تا بپذیرم
آنچه را که نمی توانم تغییر دهم
شهامتی ، که تغییر دهم آنچه را که می توانم
و دانشی که تفاوت این دو را بدانم .
آمین
بار خدایا من انسانم به آنگونه ای که تو آفریدی
نمی توانم مثل فرشتگانت پاک و آسمانی باشم
گاهی فریب می خورم و گاهی فریب میدهم
گاهی ناشکر می شوم و گاهی خودخواهی وجودم را فرا می گیرد .
اما همیشه همیشه همیشه پشیمان می شوم و به سوی تو باز می گردم چون آغوش تو همیشه باز است
پروردگارا می دانم که دعا سرنوشت بد را از ما دور می سازد. پس این بار نیز دست نیاز را به درگاه تو دراز می کنم و از کسی خواسته هایم را طلب می کنم که هیچ گاه بر سرم منت نمی گذارد
آرزوهایم را به تو می گویم . به تو که همیشه دوست منی . عاشق تر از همیشه سر بر آستان ملکوتیت می گذارم و در دل دعا می کنم و از تو می خواهم که اگر
به صلاح است دعایم را مستجاب کنی.
کندن صخره ی بزرگ از زمین
امیرالمؤمنین (ع) با اصحاب خود به صفین می رفت که در بیابان با مشکل بی آبی مواجه گردیدند و تلاش آنها سودی نبخشید تا اینکه امام (ع) جایی را معین کرد و
فرمود : اینجا را حفر کنید تا به آب دست یابید . آنها زمین را کندند تا به سنگ بزرگ رسیدند و متوقف شدند.
به خدمت حضرت رسیدند و گفتند اینجا صخره ای است که کلنگ درآن اثر نمی کند . امام علی (ع) فرمود: این صخره بزرگ بر روی آب قرار گرفته است و اگر برداشته شود به آب خواهید رسید. همه تلاش کردند تا آن را بردارند اما تلاش جمعی آنها مؤثر قرار نگرفت.
وقتی امام علی (ع) دید برداشتن این سنگ عظیم از توان آنها خارج است بسراغ سنگ آمد و انگشتان خود را زیر آن برد و آن را حرکت داد و آن را از جا کند و به فاصله چند متر بدور افکند .
آنگاه اصحاب او آب زلالی را مشاهده کردند و از آن نوشیدند . این گواراترین ، خنک ترین و زلال ترین آبی بود که در سفر خود به آن دست یافته بودند.
امام علی (ع) فرمود : بخورید و ذخیره کنید . سپس به سراغ صخره رفت و سنگ را به همان صورت اول بر جای خود گذارد و اثر چاه را ناپدید کرد.
ارشاد شیخ مفید – بحار الانوار ، ج 41 ، ص 261