شهادت حضرت زهرا (س) بر همگان تسلیت باد
گاهی شکوه بانوی بزرگ جهان، چنان دل و جان را سرشار می‌کند که توان هر سخن را از انسان می‌گیرد. جایگاه رفیع فاطمه اطهر (سلام الله علیها)، خیره‌کننده‌ی دیدگان هر بیناست. باید چشم بصیرت داشت، تا گوشه‌ای از سراپرده جلال فاطمی را دید.
برخی در شناختن و شناساندن این بانو، که مادر عصمت و آینه عفاف است، به دامن روایات و آیاتی پناه می‌برند که گویای شأن والای اوست. اما در این میان، راه دیگری نیز وجود دارد که ما را با ژرفای کمالات و جلوه فضیلت‌های این بانو، آشنا سازد، آن هم نگریستن به «سیره عملی» و «شیوه رفتاری» او است. در واقع، زندگی نامه زیبا و پر نکته و آموزنده او در ابعاد گوناگون، آینه‌ای است که نوری از بزرگی‌ها و فضایل او را بر رواق دل مان می‌تاباند و شبستان جان را همچون روز، روشن می‌سازد.
از این رو، مروری داریم بر چند فراز فروزان و برجسته از زندگی حضرت زهرا(س) که بیشتر کاربردی و عملی است. چون او «اسوه» است و «الگو»، ... و ما نیز که در پی «تأسی» و الگوگیری از سیره و زندگانی و خصلت‌های آن محبوبه خداییم، شایسته است که در بندبند این بخش‌های نورانی از حیات فاطمه(س)، به دقت بنگریم و درس‌هایی را که از تک تک این نمونه‌ها می‌آموزیم، در کلاس زندگی به کار بندیم.
1- حضرت زهرا(س)، در چهره، گفتار و رفتار، شباهت بسیار به رسول خدا(ص) داشت و هیبت و هیأت او، یادآور پیامبر(ص) بود.
2ـ آن حضرت، شیفته عبادت و نیایش به درگاه الهی بود. آن قدر در پیشگاه خدا به عبادت می‌ایستاد که قدم‌هایش ورم می‌کرد. در نمازهایش از خوف خدا می‌گریست.
3ـ برای هر یک از روزهای هفته، دعای ویژه‌ای داشت. برای تعقیبات نماز هم ادعیه خاص داشت. (متن دعاهای روزانه و تعقیبات نماز آن بانو، در کتب حدیث آمده است).
4ـ روزی خسته از کارهای طاقت‌فرسای خانه، با دست‌های تاول‌زده به محضر پیامبر خدا(ص) رفت تا برای کمک در انجام کارهای خانه، کنیزی برای خود بگیرد. رسول خدا(ص) بهتر از کنیز و خدمتکار را به او عطا کرد، یعنی «تسبیحات حضرت زهرا(س)». این ذکرهای شریف را حضرت جبرائیل، از سوی خدا تعلیم حضرتش نموده بود. آری ... الهام و نیرو گرفتن از یاد خدا، برای غلبه بر دشواری‌های زندگی.
5- تسبیح حضرت زهرا(س)، نخی بود که به تعداد ذکرها و تکبیرها، «گره» داشت و با آن تسبیح می‌گفت. پس از شهادت حمزه سیدالشهدا در جنگ احد، از خاک تربت او تسبیح ساخت و با آن ذکر می‌گفت. از آن پس مردم نیز چنان کردند. این نوعی احیاء فرهنگ شهادت و الهام گیری از روح شهیدان راه خداست.
6ـ حضرت زهرا(س) هم در سخن، معلم حجاب بود، هم در رفتار، اسوه عفاف. عقیده داشت بهترین چیز برای زن، آن است که نه مردان نامحرم او را ببینند، و نه او مردانِ نامحرم را. داستان آن مرد نابینا که به محضر پیامبر آمده بود و حضرت فاطمه به پشت پرده رفت، شاهد این سخن است.
7ـ گاهی شب‌های جمعه تا صبح، به نماز و دعا می‌پرداخت و برای دیگران دعا می‌کرد، اما برای خود، چیزی از خدا نمی‌خواست. وقتی فرزندان خردسالش راز این کار را می‌پرسیدند، می‌فرمود: فرزندانم، اول همسایگان، آنگاه خانه.
8ـ فاطمه زهرا(س) محبوب دل رسول خدا بود و پیامبر(ص) به او علاقه خاصی داشت، چرا که اهل زهد و عبادت بود، از این جهت، نزد پیامبر اکرم، یادآور حضرت خدیجه(س) بود.
ـ «ادب»، سیره رایج بین این دختر و پدر بزرگوارش بود. هرگاه رسول خدا(ص) نزد فاطمه می‌رفت، وی برمی‌خاست، پدر را می‌بوسید و احترام کرده، او را در جای خویش می‌نشاند.
10ـ کمال ایمان و خلوص در بندگی و قرب او در پیشگاه معبود، در حدی بود که خشم و رضای او، خشم و رضای پروردگار محسوب می‌شد. پیامبر اکرم فرمود: هر که او را بیازارد، مرا آزرده و هر که مرا بیازارد، خدا را آزرده است و روایت است که خدا به خاطر خشم و رضای فاطمه، خشمگین یا راضی می‌شود.
11ـ وی از توان مالی خویش در راه محرومان نیازمند، بهره می‌گرفت. یک بار، پارچه‌ای را که داشت، به رسول خدا(ص) داد. آن حضرت نیز آن را تکه تکه برید و به تعدادی از اسیران بی‌لباس رومی می‌داد که خود را بپوشانند.
12ـ حضرت زهرا(س)، ساده زندگی می‌کرد. از تجمل در زندگی پرهیز داشت و سختی‌های دنیا را تحمل می‌کرد، تا به شیرینی‌های آخرت برسد. وسایل زندگی او ساده و مهریه‌اش نیز اندک بود.
13ـ پیامبر خدا، در شب عروسی حضرت زهرا(س) گوسفندی ذبح کرد و به تعداد زیادی از مسلمانان مهمانی داد. جمعیت مهمان و افرادی که برایشان غذا فرستاده شد، فراوان بود، ولی با دعای حضرت رسول(ص)، غذای اندک، برکت یافت و همه سیر شدند.
14ـ حضرت فاطمه(س) در صحنه‌های اجتماعی دفاع از دین و پیشوا، حاضر بود. از جمله، در جنگ احد شرکت داشت و به امدادگری و مداوای زخم‌های رسول خدا(ص) مشغول بود....
